Spohr & Dvořák | wstęp wolny

Louis Spohr: Kwartet podwójny d-moll
Antonín Dvořák: Sekstet smyczkowy A-dur

Katarzyna Anna Olszewska skrzypce
Zofia Wojniakiewicz skrzypce
Beata Nawrocka skrzypce
Tomasz Góra skrzypce
Jacek Dumanowski altówka
Mariusz Grochowski altówka
Julianna Vinci wiolonczela
Aleksandra Buczyńska-Kusak wiolonczela

wstęp wolny

Kwartet podwójny to rzadki gatunek. Oprócz twórczości Spohra spotykamy go bodajże jedynie u Nikolaya Afanasyeva. Być może jakieś podwójne kwartety czekają jeszcze na swoje odkrycie lub po prostu nie są na razie znane piszącej te słowa. Louis Spohr wyraźnie upodobał sobie ten gatunek — sięgnął po niego aż czterokrotnie, co wydaje się całkiem dużą liczbą, biorąc pod uwagę fakt, że u większości kompozytorów, ów gatunek nie występuje wcale.

Na przestrzeni lat 1823–1847 powstały podwójne kwartety w tonacjach: d-moll, Es-dur, e-moll oraz g-moll. Wszystkie przeznaczone na skład smyczkowy: dwoje skrzypiec, dwie altówki, dwie wiolonczele, czyli skład, który w pierwszym odruchu nazwalibyśmy oktetem smyczkowym. Nazwa kwartet podwójny nie jest jednak ekstrawaganckim pomysłem kompozytora, który ma jedynie wywołać zaciekawienie. Dzieło wyraźnie skomponowane jest na dwa kwartety smyczkowe, nie na oktet. Jak to brzmi? Przekonać się będzie można już w najbliższy czwartek. Obok I Kwartetu podwójnego d-moll Spohra zabrzmi Sekstet smyczkowy A-dur Dvořáka. Wszystko oczywiście na strunach jelitowych, których w takim repertuarze wciąż nie słyszy się często.