radykalne przestrzenie · schubert

Franz Schubert: Trio fortepianowe nr 2 Es-dur Op. 100
Allegro – Andante con moto – Allegro moderato – Allegro moderato

Zofia Wojniakiewicz skrzypce
Konrad Górka wiolonczela
Wioletta Fluda-Tkaczyk fortepian

bilety (15 zł) dostępne w kasach i na stronie Teatru Łaźnia Nowa
five o’clock · kosze piknikowe mile widziane

organizatorem koncertu jest Teatr Łaźnia Nowa

„Radykalne przestrzenie” to nazwa serii koncertów i klucz wyjaśniający sposób patrzenia na materię, którą w ramach Bulwart-u proponuje Capella Cracoviensis. Gdy uda nam się zatrzymać na moment i rozejrzeć wokoło, od razu widać, że otaczają nas fizyczne i artystyczne przestrzenie, które jesteśmy w stanie ułożyć w nowe, żywe, ekscytujące, silnie skontrastowane kombinacje. Nowa Huta to przestrzeń radykalna – zaskakująca, pełna architektonicznego rozmachu; Teatr Łaźnia Nowa i Dom Utopii to radykalna, bo wyjątkowo ważna i wyjątkowo inspirująca przestrzeń społeczno-artystyczna, dająca Nowej Hucie wyrazistą twarz, drugi oddech, infrastrukturę inspiracji. Capella Cracoviensis głęboko wierzy, że wszyscy jesteśmy warci sztuki i musi ona stawać się częścią życia – być na zawołanie, fizycznie blisko, wręcz zmysłowo blisko. Dlatego fenomenalne arcydzieła gigantów muzyki XIX wieku wykonywane na historycznych instrumentach w lecie, w radykalnej przestrzeni postindustrialnej, ale z kuszącą przestrzenią zieloną wokół nowohuckiego zalewu na wyciągnięcie ręki. Radykalne, lipcowe, popołudniowe słońce i radykalnie surowy, kojący mrok Łaźni wypełniony muzyką. Ale ponieważ w ścisłych formach kryje się tajemnicze piękno, dlatego świadomie zestawiamy te przestrzenie – sprawiamy, by się stykały, ale nie mieszamy ich ze sobą, bo wtedy straciłyby charakter i siłę wyrazu.

Schubert, Bruckner, Mendelssohn, Wagner i wszyscy inni wielcy kompozytorzy klasyki to „radykalne przestrzenie”. Zwyczajowo ich nazwiska układa się chronologicznie w ciąg zwany historią muzyki, ale to raczej oddzielne światy, radykalne otchłanie.

Schubert – Trio opus 100 to arcydzieło, na które publiczność reaguje w taki sposób, że nieruchomieje na 45 minut. Potem trudno jej wrócić do zgiełku dnia. Potrzebujemy głębokiej, znaczącej abstrakcji, bo ona jest jak my sami – trudna do opisania, z każdej strony inna.