radykalne przestrzenie · mendelssohn

Richard Wagner: Wesendonck Lieder (wersja na sekstet smyczkowy)*
1. Der Engel – 2. Stehe Still – 3. Im Treibhaus – 4. Schmerzen – 5. Träume
Felix Mendelssohn: Koncert podwójny d-moll na skrzypce i fortepian
Allegro – Adagio – Allegro molto

Jolanta Kowalska sopran

Robert Bachara skrzypce
Wioletta Fluda-Tkaczyk fortepian

CAPELLA CRACOVIENSIS
na historycznych instrumentach

Robert Bachara Agnieszka Świątkowska
Aleksandra Owczarek Jadwiga Czepielowska skrzypce I
Radosław Kamieniarz Katarzyna Olszewska
Maciej Czepielowski Zofia Wojniakiewicz skrzypce II
Natalia Reichert Aneta Dumanowska altówka
Konrad Górka Monika Hartmann wiolonczela
Anna Bator kontrabas

* Maciej Czepielowski skrzypce I Jadwiga Czepielowska skrzypce II Natalia Reichert altówka I
Aneta Dumanowska altówka II Konrad Górka wiolonczela I Monika Hartmann wiolonczela II

bilety (15 zł) dostępne w kasach i na stronie Teatru Łaźnia Nowa
five o’clock · kosze piknikowe mile widziane

organizatorem koncertu jest Teatr Łaźnia Nowa

„Radykalne przestrzenie” to nazwa serii koncertów i klucz wyjaśniający sposób patrzenia na materię, którą w ramach Bulwart-u proponuje Capella Cracoviensis. Gdy uda nam się zatrzymać na moment i rozejrzeć wokoło, od razu widać, że otaczają nas fizyczne i artystyczne przestrzenie, które jesteśmy w stanie ułożyć w nowe, żywe, ekscytujące, silnie skontrastowane kombinacje. Nowa Huta to przestrzeń radykalna – zaskakująca, pełna architektonicznego rozmachu; Teatr Łaźnia Nowa i Dom Utopii to radykalna, bo wyjątkowo ważna i wyjątkowo inspirująca przestrzeń społeczno-artystyczna, dająca Nowej Hucie wyrazistą twarz, drugi oddech, infrastrukturę inspiracji. Capella Cracoviensis głęboko wierzy, że wszyscy jesteśmy warci sztuki i musi ona stawać się częścią życia – być na zawołanie, fizycznie blisko, wręcz zmysłowo blisko. Dlatego fenomenalne arcydzieła gigantów muzyki XIX wieku wykonywane na historycznych instrumentach w lecie, w radykalnej przestrzeni postindustrialnej, ale z kuszącą przestrzenią zieloną wokół nowohuckiego zalewu na wyciągnięcie ręki. Radykalne, lipcowe, popołudniowe słońce i radykalnie surowy, kojący mrok Łaźni wypełniony muzyką. Ale ponieważ w ścisłych formach kryje się tajemnicze piękno, dlatego świadomie zestawiamy te przestrzenie – sprawiamy, by się stykały, ale nie mieszamy ich ze sobą, bo wtedy straciłyby charakter i siłę wyrazu.

Schubert, Bruckner, Mendelssohn, Wagner i wszyscy inni wielcy kompozytorzy klasyki to „radykalne przestrzenie”. Zwyczajowo ich nazwiska układa się chronologicznie w ciąg zwany historią muzyki, ale to raczej oddzielne światy, radykalne otchłanie.

Mendelssohn i Wagner byli gigantami, wielkimi inspiratorami i zmieniaczami świata. Mendelssohn mawiał: Słowo oznacza różne rzeczy dla różnych ludzi. Tylko muzyka / pieśń mówi to samo – budzi we wszystkich to samo doznanie, którego nie można wyrazić w słowach. Cykl pieśni Wagnera to zmysłowość w czystej postaci.